25 November 2011

Ang Simula

We have been working on a small project since a few months ago and just last week, a major progress happened. The project is about a small, self-funded community newspaper.

Let me share with you our experience on this project.

It was the team's first time to come up with something like this. It was not much of a problem for the writers because it's just that -- writing. The writers in my team are not professional writers... just some fresh grad people who believe it is better to work in a start-up company who has a mission... a vision. One writer was recently scolded by a "professional journalist" just because she cannot wait any longer for the journalist to arrive (she, the journalist, was already late for hours and I instructed the writer to forget the interview and just go back to the office). Being relatively new in this industry, she was not able to "fight" back.

Layouting -- a very crucial part of newspaper publishing -- is a lot different. It requires a technical skill different from that of writing. Our layout artist has no background at all in layout and design when I hired him. So, I crafted a training design for him. The training module I gave him (and I don't have any background in layout as well) is this:

Week 1

1. Here's a sample tabloid. Read and study the layout.

2. Open MS Publisher (yeah, so 90s).

3. Re-create the tabloid format using MS Publisher.

When I realized Indesign is one of the best typesetting applications, I added Week 2 in my Training Module.

Week 2

4. "Purchase" a license for Adobe Indesign. (He's an avid online gamer -- he knows how to "purchase" licenses at great discounts.)

5. Using Adobe Indesign, re-create what you've done in MS Publisher.

6. "Purchase" a license for Photoshop. Play with Photoshop.

7. Create the PDF, and let's have it checked by someone who really knows typesetting.

The night before our press deadline was one of the most energetic hours in our office. Half of the team stayed up for almost 36 hours (probably more) just to finish the issue. And after hours and hours of 80s songs and energy drinks, we were able to complete our first issue, upload it via FTP, and informed the printing press that the file is ready for printing. Whew!

We were able to publish our very first community newspaper. It's just an 8-page, newsletter-sized newspaper. We made 2000 copies and distributed the same to three municipalities in our province (hopefully we'll be able to cover more municipalities soon). The first issue was distributed for free.

My team is now processing our second issue to be released next Monday. :-) And why did we come up with our own newspaper?

Here's our first EDITORIAL, if you are interested. :-)

Kung Hindi Tayo, Sino?

Ang unang isyu na ito ng Central Focus ay simbolo ng napakaraming bagay at pagpapahalaga.

Ang isyu na ito ay ang unang pagsubok ng grupo upang makabuo ng isang mahabuluhang pahayagan — isang pahayagan na hindi makasarili, hindi puro reklamo, hindi puro anunsyo o patalastas, at higit sa lahat, hindi mapang-manipula.

Ang naisin ng pahayagang ito ay makapaghatid ng impormasyon sa mga nangangailangan nito. Hindi man alam ng lahat, nangangailangan tayo ng impormasyon sa napakaraming bagay. Ilang beses na bang nagkaroon ng malubhang epekto ang isang kalamidad dahil lamang sa kulang ang impormasyon na ipinamamahagi ng mga dapat mamahagi nito.

Kailan lamang ay laman ng mga pahayagan at telebisyon ang paglubog sa mga bayan ng Masantol, Macabebe, Apalit, at San Simon. Kinakailangan pa bang salantain ng bagyo at lumubog ang ating mga bayan bago tayo maging  laman ng mga pahayagan? Kinakailangan pa bang magkaroon ng mga patayan at mga karumaldumal na krimen bago tayo maging bahagi ng telebisyon gayung napakaraming magagandang bagay ang dapat nating ipamahagi hindi  lamang sa bayan natin kung hindi sa buong mundo?

Pagkatapos ng bahang dulot ng mga nakaraang bagyo, ang nakikita lamang ng ibang tao kapag binanggit ang salitang Pampanga ay ang walang kamatayang bangayan ng gobyerno at ng dating pangulo na ngayon ay kongresistang Gloria Macapagal-Arroyo.

Ito lang ba talaga ang mga bagay na dapat nilang ipagsigawan sa buong bansa? Bagaman ito ay hindi katanggap-tanggap sa atin, hindi natin maaring sisihin ang mga pahayagang ito. Magiging interesado nga ba naman ang isang taga-Mindanao sa mga nangyayari sa baryo ng Malauli?

Alam natin na hindi sapat ang mga pambansang pahayagan o pambansang telebisyon upang ipaabot sa mga mamamayan kung ano ang nangyayari sa paligid ng sariling komunidad na ito. Gaano ba naman kadalas na ang isang malaking pahayagan o telebisyon ay magbabalita ng nangyayari sa kasuluksulukan ng Pampanga? Mapapansin ba kaya ng mga higanteng pahayagan ang mga makataong proyekto sa bayan ng Apalit? O ang taos-pusong pagsusumikap ng isang guro sa bayan ng Masantol upang matulungan ang kanyang paaralan? O ang magagandang proyektong pangkabataan sa bayan ng Macabebe?

Layunin ng pahayagang ito na maging tulay na magdudugtong sa mga mamamayan at sa mga pangyayaring nakapaligid sa atin… mga pangyayaring tungkol sa ATIN, may kinalaman sa ATIN, at higit sa lahat, mga bagay na pinahahalahagahan NATIN.

Ngunit hindi nais ng pahayagan na ito na tumigil lamang sa pag-aabot ng balita. Kasama ng pagbabalita ay ninanais din ng pahayagan na ito na magsilbing hamon para sa mga mamamayan upang makialam sa mga nangyayari sa ating kapaligiran. Katulad ng isang guro sa isang baranggay sa bayan ng Masantol na hindi lamang naghihintay sa kung anong maibibigay sa kanyang paaralang ng gobyerno natin (silipin ang kaugnay na balita sa isyung ito), na gumawa ng hakbang upang matulungan ang kanyang paaralan sa mga pangangailangan nito, nais naming hamunin ang bawat mamamayan na gumawa ng hakbang upang tulungan ang kanyang sarili, o tumulong sa mga nangangailangan. Nais naming hikayatin ang bawat isa na huwag makuntento sa kung ano lamang ang nandiyan na.

Sa ganang amin, handa kaming maging tagapag-bahagi ng mga mabubuting pangyayari na inyong nagawa o pinipilit na gawin… hindi upang magmayabang, kundi upang magbigay ng pag-asa sa nakararami at magsilbing halimbawa sa mga nagnanais ding gumawa pa ng kabutihan.

'Ika nga ng isang patnugot sa isang sikat na pahayagan: “Kung hindi tayo, sino? Kung hindi ngayon, kalian?”

 ___

I hope the editorial didn't sound as if the towns of Pampanga need a savior as an old vehicle needs rv towing.

3 comments:

Angeli said...

amazing. wala na akong ibang masabi. as in bilib. :)

sheng said...

I so love this new venture of yours! Great job! I must admit, mahirap maging journalist!

mordsith said...

Astig. =)